‹ Terug

 

 

Het is alweer een van de laatste dagen dat ik Cas en Tommie ga verzorgen. De vakantie van de eigenaren zit er bijna op. Cas en Tommie zijn binnenkatten, maar als ik er ben mogen ze even in de tuin. Om ze niet steeds in de gaten te hoeven houden, heb ik het tuinmeubilair tegen de poort gezet, zodat ze er niet onderdoor kunnen. Het eerste wat ik tijdens mijn bezoek dan ook doe is de tuindeur open zetten. Terwijl de katten lekker rondlopen in de tuin doe ik de klusjes. De bakjes afwassen, water verversen, brokjes neerzetten en de kattenbakken uitscheppen. Helaas heeft een van de katten wat dunnere ontlasting gehad, waarbij de spetters tot in de kap van de kattenbak terug te vinden zijn. Ik besluit de hele bak te legen en goed te soppen. De vuilniszak met grit zet ik bij de voordeur neer, zodat ik die op weg naar de auto in de schuur kan zetten (in deze wijk hebben ze geen eigen containers en het pasje van de ondergrondse container heb ik niet). Via de tuindeur is een kortere route, maar de poort heb ik gebarricadeerd met de tuinmeubels, dus ik zal even om moeten lopen via de stoep als ik de zak weg wil brengen.

 

Na een half uurtje rond ik mijn werkzaamheden af. Alle kattenspullen zijn schoon en de katten hebben lekker in de tuin kunnen spelen en aandacht gehad. Ik sluit de voordeur en loop met de zak om het huis naar het schuurtje. Het regent al de hele morgen en ik zet er even flink de pas in. De zak parkeer ik in de schuur en ik sluit de deur af. Voor de deur zie ik een klein hoopje grit liggen. Ik kijk om mij heen en zie een stukje verder ook grit liggen.. en nog een stukje verder… Ik blijk een heel spoor getrokken te hebben vanaf de voordeur tot aan de schuur. Het voetpad ligt aardig vol en hoewel ik een grote voorstander ben van fijn klontvormend grit, kan ik nu wel vloeken. De regen zorgt ervoor dat het grit begint te klonteren en vast komt te zitten tussen de kieren van de stoeptegels. Daarnaast bestaat dit grit uit blauwe en witte korreltjes. De blauwe verspreiden een penetrante parfumgeur en de witte korreltjes laten een witte laag achter op de stoep. Mijn pogingen om met een bezem het grit weg te vegen maken het alleen maar erger. Ik geef het op. Morgen maar even zien hoe erg de ‘schade’ is.

 

Een dag later zie ik een schoonmaakploeg van de gemeente met een machine de stoepen in de wijk schoonmaken. Ze hadden geen betere timing kunnen hebben!