Laden...
(you must be logged in to Facebook to see comments).

 

 

Nederland is een kattenland. Afhankelijk van waar je woont zul je regelmatig een kat tegenkomen op straat. Waarschijnlijk kijk je er dan ook niet meer van op als je een kat zonder eigenaar in de buurt ziet. Wanneer ik onderweg ben naar oppasdieren kijk ik toch altijd even om mij heen. Ik lijk er namelijk een gave voor te hebben om gewonde dieren te spotten. 

 

Vanmorgen was het weer zover. Op het adres waar ik moest zijn wonen drie katten, die vrij naar buiten mogen. De katten kunnen alleen naar binnen en naar buiten als ik de deur voor ze open. Wanneer ik naar de voordeur loop, roep ik dan ook even de namen van de katten. Gemiddeld komen er dan vier of vijf verschillende katten naar mij toegerend en met een beetje geluk zitten de katten die ik kom verzorgen ertussen. Deze morgen zat er al een kat voor de deur te wachten, maar het was niet een van mijn verzorgkatten. Al snel werd wel duidelijk dat deze kat verzorging had. De kat had een flinke bult bij zijn oor wat open was gesprongen. Ook zat de kat onder het bloed. De kat was gelukkig heel lief en liet het toe dat ik haar onderzocht. Het leek op een abces wat geknapt was, waardoor het pus en bloed uit de bult liep (sorry als je nog moest eten). Ik tilde de kat op en ben door de straat gaan lopen op zoek naar haar woonadres. Een paar deuren verder zag ik een zak kattengrit in de hal staan en heb daar aangebeld. De kat woonde daar niet, maar de bewoners hadden wel een vermoeden waar de kat woonde. Ik belde vervolgens op dat adres aan en een mevrouw van de thuiszorg opende de deur.

 

De eigenaresse van de kat was zelf hulpbehoevend en de thuiszorg had geen tijd om ook op de kat te letten. Het was daarom niemand opgevallen dat de kat een abces had. Toen de eigenaresse de kat zag barste ze in tranen uit. Ze had de kat al even niet gezien en vond het heel erg dat de kat gewond was geraakt. Ze vertelde dat haar dochter ieder moment langs kon komen en vroeg of ik nog even wilde wachten. Toen de dochter arriveerde heeft ze de dierenarts gebeld en met een reismandje dat ik even van mijn oppaskatjes had geleend is zij met de kat naar de dierenarts gegaan. 

 

De dag erop ben ik teruggegaan om te horen en te zien hoe het met de kat ging. Het abces was bij de dierenarts gespoeld en de kat had medicatie gekregen tegen de koorts en om het genezingsproces te bevorderen. De kat moest wel een paar dagen binnen blijven, maar de dochter en de thuishulp beloofden de kat goed in de gaten te houden. De eigenaresse was erg dankbaar voor mijn hulp en stopte mij wat geld toe. Uiteraard overbodig, want in mijn werk ga ik graag een stapje verder en dat stopt niet bij de verzorging van mijn oppasdieren. Een dier in nood kan altijd op mijn hulp rekenen. 

 

Foto is ter illustratie